Enn að ná sér niður eftir að hafa hitt Miuccia Prada

Eins og jólabörn á aðfangadagsmorgun

Anna María, sem búsett er í Kaupmannahöfn, segist alla tíð hafa verið mikill tískuunnandi.

„Villi stjúppabbi minn er það líka. Við deilum því áhugamáli að ræða, rökræða og dást að fatahönnun og öllu sem henni fylgir. Seint í maí á þessu ári barst okkur boð á Men’s Spring Summer 2025 Prada tískusýninguna sem haldin var í Mílanó um miðjan mánuðinn á eftir. 

Þetta var fyrsta tískusýning okkar beggja og vægast sagt draumaboð. Við vorum eins og jólabörn á aðfangadagsmorgun. Villi pabbi náði hins vegar að halda kúlinu, ekki ég,“ segir Anna María kímin.

Ekki hlaupið að því að velja rétta fittið

„Þegar við náðum okkur loksins aftur niður til jarðar vaknaði stóra, stóra spurningin: Í hverju ætlum við? Villi pabbi var ekki lengi að ákveða sig, hann er ekkert mikið í því að flækja málin. Ég elska aftur á móti að flækja málin.

Ég spáði, spekúleraði og mátaði sirka milljón outfit en var engu nær. Um það bil viku fyrir sýningu bárust okkur þær fréttir að við þyrftum að senda lúkkin okkar fyrir sýninguna í ritskoðun og það strax. Kvíðahnúturinn í maganum mínum varð álíka stór og vatnsmelóna. 

Ég bjó í kjölfarið til einhverja fatasamsetningu í hausnum mínum og vonaði að hún blessaðist.“

Hátíska upp á sitt besta

Tískusýningin var haldin þann 16. júní á Fondazione Prada safninu í Mílanó, þar sem hún er haldin ár hvert.

„Rýmið var stórt og hvítt. Fyrirsæturnar gengu úr litlu hvítu húsi út á hvíta brú, smá Hamptons strandarhús fílingur. Þau Miuccia Prada og Raf Simons deila hlutverki sem listrænir stjórnendur Prada og hafa gert það síðan um vorið 2020 en Miuccia stýrir einnig fatamerkinu MiuMiu, dótturfyrirtæki Prada.

Bæði hafa þau sinn einkennandi stíl sem eru gjarnan kenndir við þau en eru þó afar ólíkir. Framlag þeirra beggja var augljóst þetta tímabilið; mjög Prada-legt yfirbragð með þessu góða Raf Simons kryddi.

Prada opnaði sýninguna með einföldu en klassísku lúkki; dökkblá V-hálsmáls kasmírpeysa, gráar jakkafatabuxur (með lítilli ásettri krumpu) og brúnir leður loafers. Mjög „Prada“. Þar á eftir urðu lúkkin meira og meira fyrir áhrifum herra Simons. 

Loka-lúkkið var fjólublár samfestingur með appelsínugulum rennilás frá toppi til táar, klætt með dökkbláum frakka og brúnum leður loafers. Þetta er litasamsetning sem má heita mjög belgísk og að sama skapi einkennandi fyrir Raf. Fötin voru flest öll hæfileg fyrir daglegt líf, að mínu mati.“

Án efa hápunktur viðburðarins

Að lokinni sýningu fengu Anna María og Villi að kíkja baksviðs.

„Þar sáum við snillingana tvo: Frú Prada og Herra Simons. Ég átti mér markmið og það var að fá að hitta annað hvort þeirra. Og það tókst mér!

Ég kynnti mig og tók í höndina á Miuccia Prada. Hún, mjög hógvær og nánast kaldhæðin, kynnti sig líka, líkt og ég hefði ekki hugmynd um hver stæði þarna fyrir framan mig. Það var auðvitað mikil eftirspurn eftir konu kvöldsins svo okkar kynni urðu ekki lengri, stutt og laggóð.

Ég hafði ekki sömu lukku að gæta með Simons eins og með okkar konu hjá Prada en góðir hlutir gerast hægt, kannski einn daginn. 

En þið getið rétt ímyndað ykkur að ég er ennþá að ná mér niður eftir þessi kynni. Satt að segja þá veit ég ekki hvort ég muni einhvern tíma gera það. Þetta var án efa hápunktur viðburðarins.“

Sturluð snið og ógleymanleg tískuupplifun

Anna María bætir þó við að það hafi að sjálfsögðu verið sömuleiðis einstakt að fá að fylgjast með fyrirsætum frumsýna nýja tímabil Prada með berum augum.

„Daginn eftir sýninguna fengum við tækifæri á að fara og skoða sýningarrýmið, þar sem fatnaði tímabilsins hafði verið stillt snyrtilega upp fyrir gesti að skoða og virða fyrir sér og leggja inn pöntun, ef þær buxurnar voru á manninum. 

Það sem stóð hvað mest upp úr hjá mér úr sýningunni voru skyrturnar. Skyrturnar voru hannaðar með þeim hætti að þær voru gagngert krumpaðar; meðfram örmum, endum og kraga var vír sem beyglaðist og skapaði þetta skemmtilega krumpaða form.

Vírinn býður þar af leiðandi upp á stíliseringu eftir þörf og löngun eigandans. Þetta fannst mér alveg brilljant. Við sáum einnig mikið af geggjuðum plíseruðum buxum á hverjum beltið hékk fremur neðarlega. Við nánari athugun sá ég að beltið var saumað í buxurnar. Vá. Vá. Vá!“

Anna María segist líka mjög hrifin af kasmír og þá sérstaklega kasmír V-hálsmálspeysum.

„Vá, hvað ég datt í lukkupottinn þarna. V-hálsmálið var gegnumgangandi í sýningunni og tók á sig mörg form; í venjulegri peysu, gollu og meira að segja stuttermabol, svo ég nefni dæmi. Síðastar en alls ekki sístar voru töskurnar. 

Fyrirsæturnar gengu nokkar með stóra handtösku sem margir myndu kalla kvenlega. Leðurtaskan, sem kemur í hinum ýmsu litum, hefur um sig mjög töffaralegt belti sem nota má til að loka henni. Hversu kúl er það? Töskurnar fullkomnuðu lúkkin að mínu mati,“ segir Anna María að lokum stútfull af innblæstri.