Fanney masteraði Tinder

Fanney Svansdóttir er nýútskrifuð frá Háskóla Íslands með master í menningarfræði. Ásamt náminu hefur Fanney unnið síðustu ár að fatamerkinu sínu Ylur þar sem hún hannar prjónaföt á fullorðna og börn. Þessa dagana er hún að horfa í kringum sig eftir nýjum tækifærum og er draumurinn að finna vinnu þar sem menntunin gæti nýst henni.

Fanney vakti athygli fyrir mastersritgerðina sína sem ber það skemmtilega nafn: Svæpað til hægri. 

Þar fjallar hún um framsetningu sjálfsins á stefnumótaforritinu Tinder og var markmiðið að kafa ofan í og greina forsendurnar fyrir því hvernig einstaklingar framsetja sjálfið sitt á Tinder og hverjar afleiðingarnar eru.   

En hvað var það sem fékk þig til að velja þetta efni og hvernig voru viðtökurnar?

Ég var að gera verkefni um samfélagsmiðla í áfanga á haustönn og ákvað að skrifa um Tinder þar sem lítið hefur verið skrifað um miðilinn á íslandi. Leiðbeinandinn minn, Helga Þórey Jónsdóttir, sem mér finnst algjör snillingur tók þessu mjög vel og var spennt fyrir verkefninu. 

Mér fannst efnið ótrúlega áhugvert, stór hluti einhleyps fólks hefur prófað Tinder og stigmað sem var í kringum stefnumótasíður hefur minnkað undanfarin ár. Fólk talar opinskátt um að það sé á Tinder og fari jafnvel á Tinderdate. Efnið á því mikið erindi til samtímans.

Gerðir þú sjálf tilraunir á Tinder meðan á ritgerðinni stóð?

Já, ég eyddi miklum tíma í að skoða og kanna prófíl annarra og gerði einnig tilraunir með minn eigin prófíl. Framsetning einstaklingsins á Tinder er að mestu leiti myndræn og er því hægt að lesa alveg heilmikið út úr myndunum og sérstaklega myndavalinu sjálfu. 

Er einhver munur á milli hegðun karla og kvenna á forritinu?

Fólk er auðvitað með ólík markmið með notkun sinni á Tinder, allt frá einnar nætur gamni að giftingu, en flestir segjast þó nota Tinder sér til skemmtunar. Það virðist samfélagslegra samþykktara að nota forritið sem afþreyingu en sem einbeitta makaleit.

Fanney segir karla líklegri til að til að ýkja um innkomu og menntun á meðan konur leggi áherslu á útlitið og reyni að láta sig líta betur út. Einnig segir hún að áherslan á yfirborðið geri það að verkum að fólk sýni gjarnar blekkjandi mynd af sjálfum sér.

Við erum meðvituð um hvernig annað fólk vill sjá okkur og setjum því upp mismunandi grímur í mismunandi aðstæðum. Konur vita hvers konar fegurð er samfélagslega samþykkt, til dæmis grannur líkami, og eiga það því til að setja fram fegraða mynd af sjálfum sér. 

Þegar Fanney er spurð að því hvað hafi komið sér mest á óvart við niðurstöðurnar segir hún að þær hafi í raun og veru ekki komið sér á óvart en hún hafi eytt miklum tíma í að skoða skjáskot af Tinder síðum á borð við Tinder nightmares og Fávita og það hafi kannski verið töluvert sjokkerandi.

Niðurstöður ritgerðarinnar segir hún vera að fólk sé mjög meðvitað um hvaða væntingar annað fólk gerir til þess og því hefur það tilhneigingu til að fegra þá mynd sem það dregur fram af sér.

Konur eru líklegri til að ljúga um þyngd eða fegra myndir af sér sem samræmist póstfemínískum kröfum samfélagsins um kvenlega fegurð. Afleiðingar ímyndarinnar um hina kynferðislega frelsuðu konu má sjá á Tinder þar sem sumir karlkyns notendur virðast telja eðlilegt að senda konum boð um kynlíf eða að gera sér aðra kynferðislega greiða jafnvel áður en þeir heilsa.

Makamál þakka Fanneyju kærlega fyrir spjallið og óska henni góðs gengis í leit að nýjum ævintýrum.