Mannslífum bjargað með skóla fyrir trans börn

Í íhaldsömu Chilesku samfélagi eiga börn sem sýna ódæmigerða kyntjáningu gjarnan erfitt uppdráttar. Skólakerfið í Chile hefur ekki getað tekið með viðunandi hætti á móti þessum börnum og þau gjarnan lögð í einelti af samnemendum og jafnvel starfsfólki.

Eftir áralöng mótmæli og áhyggjur foreldra trans barna og ungmenna í Chile var settur á laggirnar sérstakur skóli fyrir trans börn. Hann var stofnaður árið 2017 og er fjármagnaður með einkaframlögum.

„Krakkarnir í gamla skólanum komu mjög illa fram við mig,“ segir hin 16 ára gamla Angela í samtali við AP fréttastofuna en hún er trans stúlka. „Þau ýttu mér og stríddu og á tímabili íhugaði ég sjáfsvíg. Ég sagði mömmu minni að ég hafði séð frétt um stelpu sem hafði framið sjálfsvíg eftir einelti. Ég sagði henni að mér liði þannig, að mig langaði að deyja og ekki vera til lengur.“ 

Eftir nokkur ár af fordómum og einelti fékk hún aðgang að hinum nýstofnaða skóla í Santiago, höfuðborg Chile. Hún segir það hafa fært sér von. Um 20 trans börn og unglingar á aldrinum 6 til 17 ára ganga í skólann og þrátt fyrir að rýmið sé lítið og peningar séu af skornum skammti eru börnin hamingjusamari, afslappaðri og gengur betur í skóla fyrir vikið.

Foreldrar eru fegnir þessu úrræði fyrir börnin sín þar sem hefðbundnir skólar mættu ekki þörfum þeirra. „Hann var að glata sjálfsmynd sinni,“ segir Gabriel Astete, faðir Alexis, trans barns sem gengur í skólann. „Hann skammaðist sín fyrir að vera transgender af því að hann passaði ekki neinstaðar inn. Kennararnir í gamla skólanum hans neyddu hann til að fara á kvennaklósettið á meðan hann vildi frekar nýta strákaklósettið. Sjálfstraustið var mjög lágt í gamla skólanum“

„Þetta er að bjarga mannslífum á þessum stað,“ segir Sigríður Birna Valsdóttir fjölskyldufræðingur og ráðgjafi hjá Samtökunum 78 um trans skólann í Santiago. „Börn sem hafa ekki náð að vera þau sjálf og ekki fengið að vera þau sjálf eru þarna loksins að geta það og eru ekki að lenda í áreiti.“

Hún segir að á Íslandi sé sagan önnur og telur úrræði á borð við sérskóla fyrir trans fólk ekki réttu lausnina miðað við hvar íslenskt samfélag sé statt í þessum efnum.

„Ég held að það sé mun mikilvægara að við tökum öll þátt í því að gera heiminn betri.“ Hún segir að yfirleitt sé skólakerfið á Íslandi með opinn huga gagnvart þessu viðfangsefni. Birna Björg Guðmundsdóttir, móðir 7 ára transstelpu, tekur undir þetta. 

„Skólinn er búinn að taka þessu yndislega,“ segir hún. „Tveimur dögum eftir að ég tilkynni um nýtt nafn á stelpunni hringir skólastjórinn í mig og segir: „Birna, hvernig viltu að við gerum þetta? Hún er sú fyrsta í skólanum sem er trans og ég vil gera þetta vel.“ Að fá svona viðbrögð er ómetanlegt. Ég fékk svo mikla hlýju í hjartað og hugsaði með mér hvað dóttir mín er heppin að vera þarna. Skólinn og hennar skólastjórnendur og kennarar hafa tekið þessu frábærlega.“

Hún segir að í nokkurn tíma hafi hún tekið eftir að barnið hennar féll ekki í venjulegt box kyntjáningar stráka. Það hafi verið mikið, erfitt og flókið ferli en á endanum hafi það borgað sig. 

„Það er auðvitað erfitt að kveðja strákinn,“ segir Birna. „En að sama skapi er stelpan svo flott og svo sterk og yndisleg. Það er svo gaman að sjá hana koma fram.“

Birna ásamt öðrum foreldrum hafa stofnað samtökin Trans-Vinir hagsmunasamtök foreldra og aðstandenda transbarna- og ungmenna á Íslandi. Hún hvetur foreldra barna sem sýna ódæmigerða kyntjáningu að fá fræðslu frá Samtökunum 78, það hafi hjálpað henni mikið. Áhugasamir geta haft samband [email protected].

„Ég hvet foreldra til að hafa samband við okkur og fræðast. Ég segi bara það er ekkert að óttast. þú ert bara að hugsa um hvernig barninu þínu líður og ef barninu þínu líður vel þá líður þér vel.“