Sannleikurinn: Halda að fólk myndi virkilega kaupa lélega tónlist og myndir

Höfundar, flytjendur og framleiðendur íslenskrar tónlistar, kvikmynda og bóka, sem eiga erfitt með að semja nógu eigulegt efni til að fólk sé tilbúið að borga fyrir það, hófu í gær átak til að hvetja Íslendinga til að nýta sér löglegar leiðir til að nálgast tónlist, kvikmyndir og bækur á netinu.

Fram kom í máli aðstandenda átaksins að sala á tónlist, hvort sem um er að ræða íslenska eða erlenda, hefur dregist verulega saman frá árinu 2001 og benda kannanir til þess að tæpur helmingur allrar tónlistar og um 75 prósent kvikmynda hafi fengist án þess að höfundar eða listamenn hafi fengið greitt fyrir. Aðstandendur átaksins nefna þó ekki að mikið af efninu er aðeins sótt af því að það er hægt að gera ókeypis.

Óformleg könnun fréttastofu hefur sýnt að 70-80% af tónlist og kvikmyndum sem framleitt er á hverju ári er drasl sem margir vilja ekki greiða fyrir en sækja ólöglega á netinu af því það hægt. Því er stór hluti ólöglegs niðurhals fólk að sækja efni sem það myndi aldrei gera ef það þyrfti að borga fyrir það. Það liggur í augum uppi að ef fólk væri að kaupa löglega allt það efni sem það horfir á eða hlustar á, þá færi stærsti hluti, ef ekki allur hluti, ráðstöfunartekna í það.

Megintilgangur átaksins, að því er fram kemur í tilkynningu, er að vekja athygli á „þeim áhrifum sem ólögleg afritun og dreifing á efni hefur á afkomu listamanna og annarra sem starfa við skapandi greinar" og kalla eftir umræðu um þessi mál með von um að vitundarvakning muni eiga sér stað. En hvort sala á efni myndi þá aukast eða að fólk hætti að sækja sér lélega tónlist og heimskulegar kvikmyndir fyrst að greiða þarf fyrir þær, á eftir að koma í ljós.



Sannleikurinn rekur öfluga og óvæga fréttastofu þar sem engum er hlíft og sannleikurinn skiptir ekki höfuðmáli. Sannleikurinn er háður öllum stjórnmálaflokkum og hagsmunaaðilum um fréttaefni sitt. Fréttastofa Sannleikans hefur Facebook-síðu sem er skoðuð ólöglega á hverjum degi.